មានឈ្មួញរទេះប្រាំរយ ទៅជួញក្នុងនគរមួយដាក់រទេះកណ្ដាលព្រៃនៅតំបន់ជាទីឥតទឹក
ហើយឈ្មួញទាំងនោះបណ្ដើរគ្នាទៅរកទឹក ទៅដល់ស្ទឹងមួយ ជួបនឹងកំណប់មាសក្នុងស្ទឹងនោះ។
គ្រានោះមានថ្មើរព្រៃម្នាក់ ដើរមកឃើញមាសនោះដែរ ទើបអស់ឈ្មួញនាំមាសឡើងទៅថ្វាយព្រះមហាក្សត្រក្រាបបង្គំទូលដោយដំណើរថា
“កាលទៅរកទឹកបានឃើញមាសនេះ”។ ព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ជ្រាបទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា “ខែត្រដែនដីនេះជារបស់យើងពិតហើយ
តែយើងពុំដឹងថា មានមាសនៅទីនោះ ហេតុតែព្រះស្ដែងឈ្មួញទាំងនេះឃើញ ទើបបានមាសនេះមក
បើដូច្នេះចូរព្រះស្ដែងបែងមាសនោះជាភាគ២ ឲ្យមកយើងភាគមួយ អស់ព្រះស្ដែងឈ្មួញយកភាគមួយ
ទៅចែកគ្នាហោង”។
No comments:
Post a Comment