មានបុរសម្នាក់ អ្នកស្រុកគេហៅថា ˝ចៅអាចម៍សេះ˝ ព្រោះនៅខ្ញុំសេដ្ឋីគេឲ្យឃ្វាលសេះ ប្រហែលជា៥០ក្បាល
គេឲ្យទៅសង់ខ្ទមនៅបៀតមាត់ទន្លេ។ បុរសនោះព្យាយាមរំឭកគុណព្រះពុទ្ធ
ទោះឃ្វាលសេះក្ដី ធ្វើការអ្វីក្ដី តែងទន្ទេញជាប់ ˝អញទៅដេញសេះ
សម្មាសម្ពុទ្ធោ អញទៅលើកអាចម៍សេះ សម្មាសម្ពុទ្ធោ˝ធ្វើការអ្វីៗក៏ទន្ទេញថា
សម្មាសម្ពុទ្ធោដូច្នេះដរាបទៅ។ ឯអាចម៍សេះនោះទៀតបុរសមិនលើកចោលទេ
តែងកើបច្រកការុងទុក បានជាច្រើន ។ថ្ងៃមួយមានសំពៅ៥០០ មកពីស្រុកចិន
នាំទំនិញមកលក់ ។ បុរសស្រែកហៅថា ˝ឲ្យចូលមកនេះសិន˝។ លុះសំពៅចូលមកសួរថា ˝អ្នករាល់គ្នា
បើកសំពៅមកពីណា? ˝។ នាយសំពៅថា ˝មកពីស្រុកចិន˝។ បុរសថា ˝អ្នកស្គាល់ស្ដេចក្រុងចិនទេ?˝។ នាយសំពៅថា ˝ស្គាល់
ព្រោះខ្ញុំនៅជិតព្រះរាជវាំងដែរ˝។ បុរសថា ˝ស្ដេចក្រុងចិននោះ ជាក្លើអញ ហើយជាមិត្រសម្លាញ់ថ្ងៃមុនរៀងមក
បើអ្នកត្រឡប់ទៅស្រុកចិនវិញ អញផ្ញើរបស់ទៅក្លើអញផង˝។ នាយសំពៅនោះឆ្លើយថា បាទ! ហើយនាំគ្នាចេញសំពៅទៅលក់ដូរ,
មិនយូរប៉ុន្មាន នាយសំពៅត្រឡប់មកវិញ ចូលទៅរកបុរសនោះ
សួរថា ˝អ្នកឯងបានអ្វីផ្ញើទៅ? យកមកខ្ញុំទៅឥឡូវហើយ˝។ បុរសថាខ្វះអ្វី ខ្ញុំរៀបដាក់ក្នុងការុងបម្រុងផ្ញើទៅ˝។ នាយសំពៅក៏ប្រើជើងឈ្នួលឲ្យជញ្ជូនដាក់សំពៅ នូវរបស់ប្រហែល៤០០ការុង
ដែលសុទ្ធតែការុងពេញដោយអាចម៍សេះ ហើយក៏លាបុរសនោះ ចេញសំពៅទៅស្រុកចិន
ដល់ទៅដំណាក់ផែស្ដេចក្រុងចិន ហើយក៏បោះយុថ្កា ឡើងទៅក្រាបទូលថា ˝មានក្លើព្រះអង្គ ផ្ញើរបស់ពីស្រុកខ្មែរមកថ្វាយ
ដាក់នឹងការុងច្រើនណាស់˝។ ស្ដេចក្រុងចិនឆ្ងល់ថា ˝អញមិនដែលទៅស្រុកខ្មែរទេ អញមានក្លើឯណានៅស្រុកខ្មែរ?˝ ក៏មានព្រះបន្ទូលឲ្យទៅជញ្ជូនការុងអាចម៍សេះនោះ
មកដាក់គរនៅមុខព្រះលាន ទ្រង់ឲ្យស្រាយមាត់ការុងចាក់មើល
តើជារបស់អ្វីខ្លះ˝ ដល់ស្រាយទៅ
ឃើញសុទ្ធតែដុំមាសគ្រប់ការុង។ ស្ដេចមានព្រះទ័យត្រេកអររកទីបំផុតគ្មាន
ក៏ទ្រង់គិតក្នុងព្រះចិន្ដាថា ˝នឹងបានអ្វីផ្ញើទៅគេវិញ
មានតែព្រះរាជបុត្រីមួយ ព្រះជន្ម១៨ឆ្នាំ ព្រះរូប
ព្រះឆោមល្អលើសស្រីទាំងអស់ គិតផ្ញើទៅឲ្យគេ, ហើយក៏ទ្រង់ចាត់ឲ្យជាងធ្វើស្គរមួយយ៉ាងធំពាសស្បែកសត្វទាំងសង
ខាង តែឲ្យមានកន្លែងបើកចេញចូលម្ខាងបាន
ហើយក៏ដាក់ព្រះរាជបុត្រីនោះទៅក្នុងស្គរ មានទាំងកន្សែងបក់បោយមួយផង
ហើយចាត់បម្រើឲ្យបើកសំពៅយកទៅឲ្យចៅអាចម៍សេះ បម្រើទៅដល់ហើយ
ក៏ស្រែកហៅបុរសនោះថា ˝ស្ដេចក្រុងចិនជាក្លើ
ផ្ញើស្គរមួយមកឲ្យអ្នកឯងវាយលេង˝។
បុរសឮដូច្នោះក៏ត្រេកអរណាស់។ អ្នកបម្រើយកស្គរទៅចង ក្នុងរោងសេះនោះ។ បុរសនោះក៏ចេះតែវាយលេងទាំងនិយាយផងថា
˝ក្លើអញ ស្រឡាញ់អញផ្ញើស្គរនេះមកឲ្យអញវាយលេង˝។ ថ្ងៃមួយ បុរសនោះវាយស្គរ ហើយចេញទៅឃ្វាលសេះ ។
នាងដែលនៅក្នុងស្គរចេញមក រៀបបាយទឹកទុកបម្រុងឲ្យបុរសនោះ
ហើយចូលទៅក្នុងស្គរវិញ ពេលបុរសនោះត្រលប់មកវិញឃើញបាយគិតថា ˝នរណាអេះ មករៀបបាយឲ្យអញៗឃ្លានបាយ អញស៊ីហើយ˝។ ឯនាងនោះធ្វើដូច្នេះជាច្រើនថ្ងៃ។ បុរសនោះសង្ស័យនឹកថា ˝នរណា យកបាយឲ្យអញស៊ីរាល់ថ្ងៃម្ល៉េះ?˝ ចាំលបមើល
ក៏ឃើញនាងដ៏មានរូបល្អឯក ចេញពីក្នុងស្គរមក ហើយបក់បោយកន្សែង
ឲ្យកើតជាអាហារឡើងមួយរំពេច។ បុរសនោះក៏ភ័យស្រែកថា ˝សម្មាសម្ពុទ្ធោ មកពីណាល្អម្ល៉េះ? ហើយក៏រត់ទៅ។
នាងនោះចេញតាម បុរសនោះស្រែកថា ˝សម្មាសម្ពុទ្ធោ
កុំចាប់អញ អាណិតអញ លែងអញទៅ˝។ នាងថា ˝ខ្ញុំមិនលែងទេ អ្នកឯងជាប្ដីខ្ញុំហើយ ឪពុកខ្ញុំ
ឲ្យខ្ញុំមកនៅធ្វើជាប្រពន្ធអ្នកឯង ព្រោះអ្នកឯងបានផ្ញើមាសប្រាក់
ទៅឲ្យឪពុកខ្ញុំច្រើនណាស់˝។ បុរសថា ˝ទេ ! ខ្ញុំមិនយកទេ˝។
នាងនោះនិយាយលួងលោមច្រើនដង បុរសក៏ស្ងៀម, នាងដឹកដៃបុរសនោះមករោងសេះវិញ។
ក្នុងវេលាយប់នោះ នាងអធិដ្ឋានកន្សែងបក់បោយ ហើយបក់ទៅ
កើតជាប្រាសាទរាជវាំង មានមនុស្សគឹកកងរំពងនៅក្នុងនោះ។ ចៅអាចម៍សេះ
ហើយនិងនាងនោះ ក៏នៅលើប្រាសាទ មានមនុស្សបម្រើឆ្វេងស្ដាំ។
អ្នកស្រុកទាំងពួងឃើញហើយ ភ្ញាក់ផ្អើលគ្រប់គ្នា
ក៏រត់ទៅប្រាប់សេដ្ឋីជាចៅហ្វាយបុរសនោះថា ˝មានកើតប្រាសាទរាជវាំង
ត្រង់ខ្ទមចៅអាចម៍សេះនោះច្រើនណាស់˝។ សេដ្ឋីសង្ស័យ
រត់ទៅមើលឃើញហើយក៏ភិតភ័យ រត់ទៅទូលស្ដេចតាមរឿង។
ស្ដេចទ្រង់ជ្រាប ទ្រង់ចាត់បម្រើ
ឲ្យទៅពិនិត្យមើល ឃើញពិតដូច្នោះមែន ក៏មានព្រះទ័យទោមនស្សជាខ្លាំងថា ˝ឈ្មោះណា
ហ៊ានមកសាងប្រាសាទរាជវាំងក្នុងនគរអញ មានតែអញទេជាស្ដេចក្នុងនគរនេះ˝
ទើបទ្រង់ប្រជុំនាហ្មឺនសព្វមុខមន្រ្តី
មានព្រះបន្ទូលចាត់ឲ្យរៀបរេហ៍ពល
លើកទៅចាប់ទាំងព្រះអង្គក៏ស្ដេចយាងជាមួយផង។
វេលានោះមានបម្រើទៅប្រាប់ចៅអាចម៍សេះហើយ នឹងប្រពន្ធចៅអាចម៍សេះបានឮ
ក៏មានសេចក្ដីភិតភ័យណាស់។ នាងប្រាប់ប្ដីថា ˝កុំឲ្យភ័យទុកងារឲ្យខ្ញុំច្បាំងនឹងស្ដេចនេះវិញ
នាងក៏រៀបខ្លួនចេញទៅ ហើយអធិដ្ឋានកន្សែងបក់ កន្សែងបោយឲ្យស្ដេចបរាជ័យ
ព្រមទាំងរេហ៍ពល។
ចៅអាចម៍សេះ និងនាងនោះ
បានសោយរាជ្យជាស្ដេច ដោយអំណាចដឹងគុណព្រះពុទ្ធ៕
No comments:
Post a Comment