ការទៅលេងបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ នៅទីក្រុងឡូវែល រដ្ឋម៉ាសាឈូសិត
ណាវី: សួស្ដីឆ្នាំថ្មី បូណា។
បូណា: សួស្ដីឆ្នាំថ្មី ណាវី។
ណាវី: បូណា! តើឯងបានទៅលេងបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ នៅទីក្រុងឡូវែល រដ្ឋម៉ាសាឈូសិតទេ?
បូណា: បាទ! ខ្ញុំបានទៅហើយ។ គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់។
ណាវី: ពិតមែនឬ? តើមានសកម្មភាពអ្វីខ្លះដែលឯងបានឃើញ?
បូណា: នៅទីនោះ មានលេងល្បែងប្រជាប្រិយ ដូចជាលេងឈូង លេងអង្គុញ ទាញព្រ័ត្រ
លាក់កន្សែង ដណ្ដើមស្លឹកឈើ។ល។
ណាវី: ស្ដាប់ទៅសប្បាយមែនតើ។ ចុះឯងបានរាំលេងទេ?
បូណា: បាទ! ខ្ញុំបានរាំ ហើយរាំច្រើនបទទៀតផង។
ណាវី: ខ្ញុំចង់ទៅដល់ហើយ។
បូណា: ពិតណាស់ ទៅលេងបុណ្យនៅក្រុងឡូវែល នាំអោយខ្ញុំនឹកដល់ស្រុកខ្មែរណាស់។
ណាវី: សប្បាយជាងគេ គឺបានរាំ បានលេង ហើយចុះបានញ៉ាំម្ហូបខ្មែរទេ?
បូណា: ញ៉ាំ ហើយញ៉ាំច្រើនទៀតផង!
ណាវី: ប្រាប់ខ្ញុំផងមើល បានញ៉ាំម្ហូបអីខ្លះ?
បូណា: ខ្ញុំមានសាច់គោអាំង មានគុយទាវ ដល់រសៀលបន្ដិចញ៉ាំនំបញ្ចុកទៀត។
ទីក្រុងឡូវែលសំបូរម្ហូបខ្មេរណាស់ ចង់ញ៉ាំអីក៏មានដែរ។
ណាវី: គ្រាន់តែស្ដាប់បូណាឯងរ៉ាយរ៉ាប់ក៏ចង់ទៅឃើញដែរ។
បូណា: បាទ! មានមនុស្សម្នាច្រើនណាស់ ចូលរួមលេងកម្សាន្ដ។
ណាវី: បូណាឯងសំណាងហើយ បានទៅលេងចូលឆ្នាំនៅក្រុងឡូវែល។
បូណា: តែខ្ញុំរាងឈឺខ្នងបន្តិច ព្រោះត្រូវគេវាយពេលលេងលាក់កន្សែង
ហើយជង្គង់ក៏ឈឺដែរ ដោយសារត្រូវគេជុស។
ណាវី: កុំតំអូញពេក វាគង់តែប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតលែងឈឺហើយ។
បូណា: សង្ឃឹមអីចឹងចុះ។ ខ្ញុំនៅតែចង់ទៅលេងឡូវែលទៀត។
ណាវី: បើទៅលើកក្រោយ កុំភ្លេចនាំខ្ញុំទៅផងណា៎។
បូណា: បាទ លើកក្រោយ ខ្ញុំនឹងនាំណាវីទៅជាមួយ។