មានបុរសម្នាក់ទិញគោមួយដឹកមកដល់ផ្ទះខ្លួន
ហើយរៀបចំនំចំណីចងដៃជាស្រេច រួចបុរសនោះដឹកគោចេញទៅចងឯក្រៅឲ្យឆីស្មៅ
ហើយទៅដេកក្រោមម្លប់ឈើ កំពុងតែដេកលក់ស្រួល មានបុរសមនុស្សម្នាក់ដើរមកឃើញគោនោះក៏ស្រាយយកទៅ។
បុរសម្ចាស់គោភ្ញាក់ឡើងពុំឃើញគោ ក៏ក្រោកឈរ មើលទៅឃើញគេកំពុងដឹកគោនោះទៅ បុរសម្ចាស់គោតាមទៅហៀបនឹងទាន់ក៏ស្រែកហៅថា
“វ៉ើយចៅដឹកគោអញទៅណា?”។ ម្នាក់នោះមិនស្ដី។ បុរសម្ចាស់គោរត់ទៅចាប់ខ្សែគោអំពីដៃចោរ។
ចោរថា “យីអើ! អញចង់អស់សំណើចនឹងចៅនេះពេកណាស់ គោអញដឹកពីផ្ទះអញមកម្ដេចក៏ចៅឯងមកចោទថាអញលួចគោ ចៅ?”។
អ្នកទាំងពីរដណ្ដើមគោគ្នាទៅវិញទៅមករៀងៗខ្លួន បន្ទាប់មកទើបចៅទាំងពីរនោះដឹកគោទៅប្ដឹងចៅក្រម។
ចៅក្រមកាត់សេចក្ដីឲ្យចៅទាំងពីរនាក់នោះពុំបាន
ក៏នាំគ្នាទៅគាល់ព្រះមហាក្សត្រក្រាបបង្គំទូលតាមដំណើរនោះ។
ឯចៅម្ចាស់គោក្រាបបង្គំទូលថា “គោនេះខ្ញុំព្រះបាទអម្ចាស់ទើបនឹងទិញពីគេមកដល់ផ្ទះ
ចងឲ្យស៊ីស្មៅ ខ្ញុំព្រះបាទអម្ចាស់ដេកលក់ ស្រាប់តែចៅនេះមកលួចដឹកគោខ្ញុំព្រះបាទខ្ញុំព្រះបាទអម្ចាស់យកទៅ
លុះខ្ញុំព្រះបាទក្រោកពីដំណេកទៅតាមយកគោពីចៅនេះៗពុំព្រមឲ្យ ចេះដណ្ដើមគោពីខ្ញុំព្រះបាទអម្ចាស់”។
ព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ដណ្ដឹងថា “គោនេះចៅឲ្យស៊ីអ្វី?”។
ចៅម្ចាស់គោក្រាបទូលថា “ឲ្យស៊ីស្មៅ”។ ចោរឆ្លើយថា “ខ្ញុំព្រះបាទអម្ចាស់
ដឹកគោមកអំពីផ្ទះ ខ្ញុំព្រះបាទអម្ចាស់ ស្រាប់តែចៅនេះ ដើរមកពីណា មកដណ្ដើមគោខ្ញុំកណ្ដាលផ្លូវ”។
ព្រះមហាក្សត្រទ្រង់សួរថា “គោនេះចៅឯងឲ្យស៊ីអ្វី?”។
ចោរឆ្លើយថា “ឲ្យស៊ីសណ្ដែក”។ ព្រះមហាក្សត្រឲ្យអាមាត្យយកស្លឹកប្រយង្គបង្អកគោ
ហើយគោនោះវារើចេញមក ឃើញតែស្មៅ ពុំឃើញស្លឹកសណ្ដែកដល់មួយទងនៅក្នុងពោះគោនោះឡើយ។
ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា “អានេះលួចគោមែនហើយ” ទើបព្រះអង្គកាត់ឲ្យចៅម្ចាស់គោនោះឈ្នះ។
ព្រះអង្គកាត់ដូច្នេះ ហៅសុគតិគមនំហោង៕
No comments:
Post a Comment